Leczenie po japońsku
Japonia ma uniwersalną opiekę medyczną, która uchodzi za jedną z najlepszych na świecie. Choć mówi się często o niej jako o wzorowym modelu nie jest wolna od wad, ma swoje problemy, i wbrew pozorom tak naprawdę nie jest bezpłatna. Oprócz konieczności płacenia comiesięcznych składek do publicznego systemu ubezpieczeń zdrowotnych, pacjenci musza wykładać z własnej kieszeni 30% kosztów rachunków medycznych.
► Nie znasz japońskiego, a pilnie potrzebujesz translacji ważnych dla ciebie informacji, materiałów biznesowych lub dokumentów potrzebnych do pobytu w Japonii? Najbezpieczniej poprosić o pomoc tłumacza z zaufanego biura tłumaczeń.
Ubezpieczenie społeczne
Publiczny system opieki zdrowotnej jest dla wszystkich, którzy są zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin przez średnie i duże firmy. Chociaż istnieje kilka subtelnie różnych rodzajów tego rodzaju pracy, oferuje on ten sam zestaw korzyści we wszystkich dziedzinach. Kosztuje 5% pensji.
Narodowe ubezpieczenie zdrowotne
Jest dla wszystkich – studentów, freelancerów, ludzi pracujących dla małych firm i wielu obcokrajowców niedawno przybyłych do Kraju Kwitnącej Wiśni.
Chociaż każdy członek rodziny musi się zarejestrować, koszty są ponoszone przez głowę gospodarstwa domowego.
Kokumin-Kenko-Hoken – czyli narodowe ubezpieczenie zdrowotne – jest jednym z dwóch głównych rodzajów programów ubezpieczeniowych dostępnych w Japonii. Drugim jest ubezpieczenie zdrowotne pracowników – Kenkō-Hoken. Jest przeznaczone dla osób, które nie kwalifikują się do programów ubezpieczeń zdrowotnych opartych na zatrudnieniu.
Od lipca 2012 roku system rejestracji cudzoziemców został zniesiony, a obcokrajowcy mogą teraz składać wnioski w ramach systemu rejestracji podstawowego rezydenta. Cudzoziemcy przebywający w Japonii dłużej niż trzy miesiące muszą zarejestrować się w krajowym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Ubezpieczenie pielęgnacyjne
Jeśli jesteś w wieku od 40 do 65 lat 1,65% twoich zarobków trafia na poczet ubezpieczenia pielęgnacyjnego.
Rejestracja w systemie opieki zdrowotnej w Japonii
Narodowe ubezpieczenie zdrowotne wymaga zapisania się do lokalnego biura po otrzymaniu karty pobytu i wiąże się czasem nawet z kilkoma miesiącami oczekiwania.
Po rejestracji otrzymasz kartę medyczną, dzięki której nie będziesz musiał płacić pełnych rachunków za koszty leczenia.
► Uważasz, że samodzielnie nie poradzisz sobie z formalnościami zw. z rejestracją w systemie opieki zdrowotnej w Japonii, ponieważ nie znasz japońskiego? Poproś o pomoc znajomego lub udaj się do zaufanego biura tłumaczeń.
W przypadku zagrożenia w Japonii
Najlepiej najpierw udać się do kliniki lub do kliniki ratunkowej.
Szpitale poza godzinami pracy mogą być zamknięte w nocy lub w weekendy. Jeśli możesz zadzwonić, najpierw poinformuj ich, że masz sytuację awaryjną i zmierzasz do nich.
Gdy potrzebujesz karetki pogotowia, zadzwoń na numer 119. Jeśli znajdujesz się w Tokio osoby na infolinii mówią też po angielsku. Koszt transportu sanitarnego jest bezpłatny, ale opieka, którą otrzymasz już nie.
Szpitale
30% rachunku – na tyle trzeba być przygotowanym w przypadku wizyty w szpitalu. Weź jednak pod uwagę, że jeśli nie masz skierowania od lekarza to często pobyt może kosztować więcej.
Lekarze i specjaliści
W przeciwieństwie do wielu krajów w Japonii nie ma systemu lekarzy pierwszego kontaktu. Zamiast tego ludzie udają się prosto do specjalisty, który pracuje w klinice.
Jak się umówić na badanie?
Najprościej po prostu udać się do danej jednostki i zająć sobie kolejkę do konkretnego lekarza. Trzeba jednak uważać na nieregularne godziny otwarcia, w tym na przerwy na lunch.
